در این روز که نبودم چه گذشت؟
مدتی دور بودم.اما دیگر هستم با کار جدید گلپنگ...
یک خبر از تئاتر
روزنامه الوطن چاپ ریاض گزارش داد نخستین تئاتر بانوان در عربستان سعودی به نمایش درآمد.این تئاتر با نام "مسیار کوووم" توسط کمیته زنان انجمن فرهنگ و هنر منطقه نجران در جنوب عربستان سعودی برگزار شد.
به نقل از کامو
((بیگانه))کسی است که با هستی بیهوده کنار می آید ریا نمی کند.به خود ودیگران دروغ نمی گوید و هر چیز را انگونه که هست می پزیرد.اوبر ویرانه های جهانی عاری از معنا رو در رو با مرگ قد بر می افرازد تا عشق به زندگی را فریاد کند.
و آن وخ که لاک پشتها با تمام احساس تخم ها را به زمین میسپارند
و آن وخ که لاک پشتها با تمام احساس تخم ها را به زمین میسپارند.............
از تمامی کسانی که این مطلب رو میخونن تقاضای پاسخ دارم.
یک سوال؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اگر همین الان بمیری دوست داری در اون دنیا در قطعه هنرمندان کدوم هنرمند رو ببینی؟
استاد احمدحبیب زاده هم پر
هنوزصدای سکوت می دهی
هنوز آرام در ردیف جلو سالن های بی تماشگر نشسته ای
هنوز قلبت صدای عطش بر روزگار میدهد
و هنوز میبالی بر پیران عشق و جوانان شور
تو ............. تو بار هزاران خاطرهای که بر دوشمان نشسته
تو نگاه معصومانه صحنه ای
تو دیالوگهای ناگفته ای
تو در نگاه پنجره ای
تو لحظه لحظه تبسم بعد از اجرای شادمانه ای
تو در کنار درب های بسته. سالن های بی تماشاگر .و هیس هیس وهق هق و خنده های تماشاگری
و تو سراسر حبیب زاده ای
انگار همین دیروز بود.دو سال پیش رو میگم نمیدونم از کجا و از کی تلفتنم رو گیر اورده بودی.زنگ زدی که بگی من رئیس انجمنم ولی بخدا رد شدن کارت توی بازبینی دست من نبود.بهم
گفتی وقتی از اونهایی که از بین ما رفتن گفتی احساس کردم هنوز هم کسی هست
که به فکر قطعه هنرمندان باشه.گفتی نگرانی از رد شدن بچه ها.یی. و گفتی
اومدی که نگذاری اینجوری بر صحنه ها تاخت تاز بشه.اما افسوس.........
بهم گفتی تا میتونی کار کن وتا میتونی محکم باش.
گفتم از کجای تئاتر خط بقا بیشتر لذت بردی استاد؟
با اون صدای زیبات
گفتی اونجایی که گفتی
ابراهیم زارعی پر..........
عبدالله رحیمی پر.........
ناصر عبدالهی پر..........
مظفر شنبه پور پر........
و امروز استاد احمد حبیب زاده هم پر......................................................پر
حضور پرنگ بی رنگها
طبق اعلام امور استان‌های مرکز هنرهای نمایشی در سال 88، 1928 نمایش در استان‌های کشور تولید و طی 8921 اجرا روی صحنه رفت و 7147 نفر در 9407 ساعت کلاس آموزشی این استان‌ها شرکت کردند.
به گزارش سایت ایران تئاتر، این اطلاعات و آمار که توسط ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان‌ها و از طریق امور استان‌های مرکز هنرهای نمایشی اعلام شده بدین شرح است،
در استان هرمزگان نیز با داشتن 12 شهر تابعه و 632 هنرمند فعال 46 نمایش تولید شد که به مدت 150 اجرا به نمایش درآمد و 32050 نفر به تماشای آن نشستند. همچنین 202 نفر به مدت 92 ساعت از کلاس‌های آموزشی این استان بهره‌مند شدند.
نکته جالب این آمار شرکت ۲۰۲ دو نفر د کلاس های آموزشی بود.من از این دوستان شرکت کننده خواهش دارم خواهش دارم اسامی شون رو به وبلاگ بنده هم بدن تا بدونیم حضار به غیر از ما تئاتری ها چه کسانی میتونن باشند
به ذکر از ایران تئاتر
جنبش سکه ای
این مطلب کوتاه را بخوانید و نظر بدهید .
سلام قرار بود از نبود گلپنگ طی پنج سال گذشته براتون بگم........اما فکر میکنم حرفهای واجب تری هم هست برا گفتن!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
درتاریخ جوامع مختلف رویداد های مختلفی به وقوع پیوسته واز بطن این رویداد ها جنبش های مختلفی پا به عرصه ظهور نهاد ه اند
بعضی از این جنبش ها ذاتی اند. به طور مثال: جنبش حرکت ماهیان آزاد به سمت زادگاهشان برای تخم ریزی حتی اگر خلاف جریان آب باشد.
اما بعضی از جنبشها جنبه ای فراتر از ذات دارند مثل جنبشهای انسانی برای رسیدن به زندگی ایده آل تر مثل: جنبش بوژواها وبلوشیکها کما که بسیاری از انان در ایدولوژی هم دچار نقاصان فراوان بودند.
اما بحث ما سخن درباره جنبشی است که فقط مخصوص عده ای هنرمند است!!!!! در شهر های کوچک و بزرگمان.
جنبشی به نام سکه ای
نمیدانم چرا در شهر ما برخی از دوستان هنر را در پس ربع.......... نیم...........ودر صورت نبود تورم احتمالا در تمام سکه میدانند
در جنبش سکه ای عده ای هنرمند تصمیم می گیرند در طی یک هفته پروژهای عظیم تئاتری را به اجرا در بیاورند و از این جشنواره به آن جشنواره برای کسب سکه ای بیش با دیگر هنر مندان به رقابتی تنگاتنگ بپردازند(برای کسب سکه)
آخر مگر نه اینکه رسالت ما فراتر از این بود در آن زمان.............!!!!!
بیایید بپرهیزیم از جشنواره هایی که برای ما جنبشی سکه ای را به ارمغان آورده اند